Eén van de mooiste en zwaarste tochten van Nederland: De Dutch Mountain Trail. Een vierdaagse tocht door de heuvels van Zuid-Limburg waarbij je zeven bergtoppen passeert. De tocht begint in Eygelshoven en eindigt in Maastricht. Wij liepen ‘m met een grote tas, inclusief tent, slaapzak en matje, op de rug. Dat was wel even afzien, maar wat hebben we ervan genoten. Meer dan 100 kilometer in lengte en 1600 hoogtemeters in vier dagen tijd. Het heeft ons bloed, zweet en tranen (van het lachen) gekost, maar ik zou het zo weer doen!
Over De Dutch Mountain Trail:
De Dutch Mountain Trail is een wandelroute door de Zuid-Limburgse heuvels waar je ook stukjes door Duitsland en België loopt. Je beklimt zeven bergen. Vandaar dat het De Dutch Mountain Trail en de Zeven Summits heet. De officiële route is verdeeld in vier etappes van gemiddeld 25 kilometer per keer maar natuurlijk ben je vrij om de etappes te onderbreken of te verlengen. Wij hielden ons aan de etappes zoals ze in het boekje staan en deden er dus vier dagen over. De wandeling is aangegeven als zwaar en dit zou ik zelf ook zeggen. Mijn conditie is goed maar de hoogtemeters en de, op veel plekken, ongelijke grond maken het ook voor ervaren wandelaars een uitdaging. Dus houd hier rekening mee als je de route gaat uitstippelen voor jezelf.
De eerste drie dagen liepen we de route aan de hand van de routebeschrijving en de kaartjes in het boekje. Ik vond dit erg leuk want het was soms wel even zoeken naar de juiste afslag door de toch wel cryptische omschrijvingen van de makers van de route. Dat zorgde voor wat hersenkrakers tijdens het lopen. De laatste dag liepen we de route aan de hand van Komoot omdat ons boekje natgeregend was tijdens de derde dag. Op Komoot zijn alle routes gratis te vinden. Klik hier voor een overzicht van de route op Komoot.
Let op dat je bij etappe 3 DEZE route pakt want er staat er ook één online op Komoot die stopt in Sint-Martins-Voeren, België. Dat is niet het officiële eindpunt van etappe 3. Het officiële eindpunt van etappe 3 is namelijk Mheer, Nederland.
Ondanks dat de route aangegeven wordt met blauw-witte markering, raad ik absoluut niet aan om de Dutch Mountain Trail zonder boekje of route te lopen, want op veel plekken ontbreekt de markering en de laatste dag hebben we zelfs geen markering meer gezien. Voor ons was de markering meer een teken dat we op de juiste weg liepen en niet meer dan dat.
De etappes op een rij
Etappe 1: Eygelshoven – Vaals
Vol goede moed en enthousiasme startten we aan de tocht. Vroeg in de ochtend op het station van Eygelshoven stonden we bij de start klaar om te gaan. Al gauw gingen we het groen in en begon de klim aan de eerste berg van de tocht: De Wilhelminaberg. We liepen door het bos van de berg omhoog en hadden prachtig panoramisch uitzicht. De rest van de route loop je veelal door groene weides, veel bosgebied en langs beekjes. Ongemerkt loop je de Duitse grens over maar veel van de bewoonde wereld zie je niet. Aan het einde van de eerste etappe maak je nog een klim de Schneeberg op. Deze summit (top van de berg) was niet zo heel bijzonder. Midden in het bos hangen een paar schoenen aan de boom en dat was dan het hoogste punt van de berg. Hier helaas geen mooi uitzicht. Dan daal je weer naar beneden richting Vaals. Dit is het eindpunt van etappe 1.
Wij onderbraken eerder de route om richting Lemiers te wandelen waar we onze eerste slaapplek hadden. In Vaals is ook veel accommodatie te vinden en ik raad dan ook aan om hier iets te zoeken om te slapen. Zo blijf je in de buurt van de route. Wij moesten namelijk nog 5 kilometer omlopen. Lees hierover meer bij ‘Waar slapen tijdens de Dutch Mountain Trail’ onderaan deze blogpost.
Tijdens deze etappe zijn we niet veel horecagelegenheden tegen gekomen. Houd hier dus rekening mee en neem je eigen lunchpakketje en water mee.
Etappe 2: Vaals – Gulpen
Na een heerlijke nachtrust van 10 uur (blijkbaar hadden we het nodig) liepen wij vanuit Lemiers naar de Schneeberg en toen richting Vaals. Officieel begin je de etappe in Vaals. In Vaals is er genoeg horeca en een supermarkt te vinden. Vanuit Vaals loop je al snel naar het drie-landen-punt waar Nederland, Duitsland en Belgie elkaar aanraken. Dit is tevens het hoogste punt van Nederland en dus ook van de route. Een bijzonder punt om zeker even een foto te maken.
Een super mooie route met verschillende landschappen. Je loopt door wijnvelden, door kuddes van koeien en schapen, bosgebied en weilanden. Je passeert leuke gehuchten zoals Roth. Wij stopten even bij Galerie Geniessen. Echt een aanrader. Een vrolijk stel dat hier eigenaar van is en prachtige kunst maakt. Ook stopten we bij Het Hijgend Hert in Vijlen. Hiervoor moet je een kleine omweg maken want deze ligt niet aan de route maar is wel de moeite waard. We dronken hier een speciaal biertje dat wonderen deed. De laatste kilometers van de etappe gingen verrassend goed.
De route eindigt vandaag in Gulpen waar veel accommodatie te vinden is om te slapen. Er is ook veel horecagelegenheid te vinden in Gulpen en net als in Vaals is er ook een supermarkt om eten en drinken te kopen.
Op het laatst hadden we nog even een pittige klim de Gulpenerberg op. Wederom een prachtig uitzicht en mooi standbeeld midden op de summit. We sliepen op de camping Europarcs Gulpenerberg. Een camping met zwembad en een winkeltje waar je in de ochtend een vers kopje koffie en een croissantje kan scoren. Deze camping ligt iets van de route af. Ik denk dat we in totaal 1 kilometer om zijn moeten lopen om op de camping te komen en weer terug op de route te komen.
Etappe 3: Gulpen – Mheer
Zoals eerder omschreven: Loop je de route met de app Komoot, zorg dan dat je de juiste route aanklikt met als eindbestemming Mheer en niet Sint-Martins-Voeren.
De dag begon met een strakke blauwe lucht en even dachten we dat we geluk hadden en dat de regen overgevlogen was. Helaas was niets minder waar. Na ongeveer 2 uur door de zon te hebben gelopen, brak de regen los en die is niet meer gestopt tot we ’s avonds op de camping in Noorbeek aankwamen.
De 3e etappe is een pittige route met veel hoogtemeters en dus ook steile dalingen. Je loopt door veel bosgebied maar hebt wel de mooiste uitzichten. Op sommige stukken leek het wel alsnog je door de Toscane of door Zuid-Frankrijk liep. Echt prachtig! Zelfs met de regenwolken die in het dal hingen waren de vergezichten nog zo mooi. Deze etappe zou ik graag nog eens over willen doen op een dag dat het droog is want dan zie je echt hoe mooi Zuid-Limburg (en een deel van België) is.
Dit was trouwens wel de zwaarste etappe van de vier. Met bijna 800 hoogtemeters, de regen, de losse ondergrond waar we veel overheen moesten lopen en niet te vergeten de zware tas die we al drie dagen meesleepten, zaten we er aan het einde van de dag even helemaal doorheen. We stonden op het punt om onze mannen te bellen om ons op te komen halen. Dat is geen grap en ook niet overdreven, maar we dronken wederom een medicinaal speciaal biertje ergens op een klein terrasje in Sint-Martins-Voeren en dit heeft ons gered. Met veel geklaag en pijntje hier, pijntje daar, hebben we de tocht voor die dag afgemaakt. Gezellig was het op het laatste van de route niet meer. Maar gelukkig maakte het lekkere eten op de camping veel goed.
Onze dag stopte in Noorbeek, net voor Mheer wat het officiële eindpunt is van deze etappe. We moesten zo’n 400 meter omlopen tot we op camping Grensheuvel aankwamen. Hier hebben we heerlijk gegeten bij de brasserie die naast de camping lag. Op de camping was het rustig waardoor we goed hebben kunnen slapen. Precies wat we nodig hadden om de laatste etappe te kunnen doorstaan.
In Mheer is niet heel veel te vinden qua horeca of accommodatie. In Banholt, een dorpje ernaast, is een supermarkt en brasserie te vinden. Een tip is om dit goed uit te zoeken voor je start. Meer hierover onder ‘Waar slapen tijdens de Dutch Mountain Trail’.
Etappe 4: Mheer – Maastricht
Vanuit de camping in Noorbeek zit je binnen 10 minuten weer op de route. De route gaat vrij snel weer het bos in. Door het bos en tussen de velden door loop je richting Eijsden. Hier kan je lunchen bij één van de horecaplekken waar je langsloopt. Vanuit daar neem je het pontje de Maas over en loop je een heel stuk langs de Maas tot je je moet klaarmaken voor de laatste klim van de route namelijk voor ‘De Observant’. Het was nog even een pittig klimmetje maar het uitzicht was het zeker waard. We keken uit over het gebied waar we de laatste vier dagen gewandeld hadden. We zagen bergtoppen die we beklommen hadden en velden waar we tussen liepen. Daarna nog het laatste stuk door de groeve en weer langs de Maas tot Maastricht en daarmee het eindpunt in zicht kwam.
Je loopt door het centrum van Maastricht naar het centraal station. Dit is het einde van de vierdaagse tocht. Een beetje jammer was dat er geen duidelijk eindpunt was. In Eygelshoven stond er een bord met ‘Start Dutch Mountain trail’. We hadden gedacht dat zoiets ook op het station van Maastricht zou staan. Dat was helaas niet het geval. Of we hebben het gemist, dat kan natuurlijk ook.
De laatste dag was qua hoogtemeters de minste uitdaging en was zelfs een beetje saai te noemen. Je loopt veel door bewoonde stukken en dat was de eerste drie dagen een stuk minder. Er waren wel weer prachtige uitzichtspunten en gelukkig scheen de zon weer volop want het voor ons een stuk aangenamer maakte.
Eten en drinken onderweg
Zoals je al kan lezen is er qua horeca veel te vinden onderweg, op de eerste dag na. Je kan er dus voor kiezen om maar minimaal mee te nemen en vooral lekker te genieten van wat de Limburgse keukens aanbieden. Dit raad ik natuurlijk zeker aan. Maar als je zelf wilt zorgen voor het eten, kan dat gelukkig ook. In de dorpen waar de eind- en dus ook startpunten zijn, is in de meeste gevallen een supermarkt te vinden, op Mheer na (hiervoor loop je nog even door naar Banholt).
Wij kozen ervoor om het te combineren. We hebben heerlijk genoten van verse frietjes en een broodje op het terras maar hadden ook gevriesdroogde voedselpakketten mee waar we alleen nog hoefden te mengen met kokend water. Deze pakketten kan je online vinden bijvoorbeeld deze of deze. Vergeet dan alleen niet iets om water mee te koken mee te nemen. Wij namen een Jetboil mee en dit werkte super.
En neem voldoende water mee! Er zijn veel stukken waar je door de middle of nowhere loopt en dus geen kraan te vinden is. Let goed op jezelf en zorg dat je in ieder geval water mee hebt. Wij hebben twee keer bij mensen aangebeld met de vraag of we onze flessen mochten vullen. We hadden een liter water per persoon mee maar die gingen vrij snel op. Van de zon op je hoofd en de klimmen die je maakt, krijg je dorst.
Wat wij mee hebben genomen
Ik zal de dingen delen die nuttig waren om mee te nemen. Want ondanks dat ik dacht dat ik echt alleen maar het meest nodige had meegenomen en niet meer dan dat, had ik alsnog dingen die ik niet gebruikt heb meegesleept.
Als je gaat slapen in hotels/pensions:
- een wandelstok. Deze van de Decathlon voldeed prima
- genoeg droge sokken. Pak vooral 1 paar extra in, just in case
- een pet
- een regenjas
- afritsbare wandelbroek (1 aan en 1 mee)
- schoon ondergoed en bovenkleding voor drie dagen
- toiletartikelen en -papier
- snacks voor onderweg
- Het DMT-boekje
- blarenpleisters en wandelwol
- zonnebrandcrème
- genoeg water!
- Uiteraard was mijn telefoon plus oplader ook mee
- slippers voor na het wandelen
- en je wandelschoenen maar die heb je aan als het goed is.
- lunchpakket
Als je net als ons gaat slapen op campings:
Alles wat hierboven staat, en:
- matje en slaapzak
- deze tent hadden we mee en stond op binnen no-time
- avondeten
- Een Jetboil om je water in te koken zodat je het eten kan klaarmaken.
Dit alles heb ik in een 60 liter tas van Deuter gedaan. Vergelijkbaar met deze. Zulke tassen is een hele persoonlijke keuze en moet afgesteld worden op jouw lichaam, daarom raad ik je aan hierover te laten inlichten in een speciaalzaak.
Waar slapen tijdens de Dutch Mountain Trail
Het was een ervaring om nooit meer te vergeten. Maar met de tent op de rug meer dan 25 kilometer per dag te lopen, hoeft van mij niet snel een keer meer. Of ik moet van te voren beter trainen, dat is natuurlijk ook een optie. Ik ben een ervaren kampeerder. Slapen in een tent heb ik dan ook geen moeite mee. Maar om die tent meer dan 100 kilometer mee te slepen, dat zal ik niet snel meer doen. Het slapen ging trouwens wel echt prima, want we waren te moe om te merken hoe dun het matje was waar we op lagen.
Als je besluit met de tent te gaan, kan ik je deze tent van Decathlon aanraden. Niet duur, licht van gewicht en stond op binnen een paar tellen. En trust me, dat wil je na zo’n lange tocht!
Besluit je mijn advies aan te nemen en te gaan slapen in pensions, dan raad ik aan om je aan te melden bij Vrienden Op De Fiets. Een heel fijn initiatief waarbij je voor weinig geld bij mensen thuis kan slapen. Lees hierover meer op hun site. Langs de route bieden genoeg mensen een slaapplek (plus ontbijt!) aan.
Wil je liever een hotel, dan is op de site van De Dutch Mountail Trail veel informatie te vinden over slaapplekken. Dus lees dit goed door en plan aan de hand daarvan je route en accommodaties.
Tot slot
De Dutch Mountain Trail is een must voor op je lijstje als je van wandelen houdt. Je kan de etappes prima los van elkaar lopen omdat ieder start- en eindpunt in een dorp of stad is waar een bus of trein stopt. Met behulp van 9292 is dit goed te plannen.
Eén van de leuke dingen is als je de tocht in 1 keer doet, dat je telkens dezelfde mensen tegenkomst die dat ook doen. Je begroet elkaar de eerste keer dat je elkaar ziet en de laatste dag weet je hoe ze heetten, waar ze vandaan kwamen en welke wandelervaringen ze hebben. Je deelt samen de zelfde ervaring en dat maakt het bijzonder. Ik kan me nu voorstellen dat dat tijdens pelgrimstochten ook zo gaat.
En denk je nu, ja Myrthe, leuk dat je dit allemaal uitgezocht hebt, maar ik wil vooral wandelen en nergens naar om kijken; dan zijn er bedrijven zoals Travelbase en SNP die het organiseren voor je doen. Ik geloof zelfs dat ze je bagage van plek naar plek brengen. Had ik me dat van te voren maar uitgezocht…
Heb ik je enthousiast gemaakt over de tocht en ga je hem zelf lopen, of heb je nog vragen hierover, laat het me weten. Dat vind ik namelijk heel leuk en wil je graag verder helpen!
Heel veel liefs en veel wandelplezier!
p.s. In deze blogposts staan veel links naar externe sites. Ik krijg hier niet voor betaald, dit zijn geen advertenties en ook geen affiliatie linkjes. Dit zijn linkjes naar sites die ik denk dat de moeite waard zijn om naar te kijken en die het uitzoeken voor jou wat makkelijker maakt. Daar wil ik graag eerlijk over zijn.
Geef een reactie